Η πρόκληση της ισχυρής οικονομίας

Μόνο εάν η χώρα προχωρήσει σε γενναίες παραγωγικές επενδύσεις θα μπορέσει να αντιμετωπίσει με επιτυχία ασύμμετρες κρίσεις αλλά ακι τη μετάβαση σε μια νέα εποχή.  

Το 2007 είχαμε στις ΗΠΑ την κρίση των αφερέγγυων στεγαστικών δανείων, το 2008 ήλθε η πτώχευση της τράπεζας Lehman Brothers και το 2009 η χρηματοοικονομική κρίση επεκτάθηκε στην ευρωζώνη, στην Ελλάδα και σε αρκετές χώρες του δυτικού κόσμου. Τη δεκαετία που ακολούθησε έγιναν σοβαρές παρεμβάσεις και αλλαγές στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα, ταυτόχρονα όμως στην παγκόσμια αγορά αναδείχθηκαν και νέοι πρωταγωνιστές με ισχυρά πληθυσμιακά πλεονεκτήματα και με αυταρχικά καθεστώτα, τα οποία σήμερα διεκδικούν και διεθνείς καταξιώσεις. Μέσα σε μια δεκαετία έτσι, που θα είναι και από τις πιο κρίσιμες του 21^ου αιώνα, βιώσαμε κρίσεις και μετασχηματισμούς στους οποίους ήρθαν να προστεθούν πανδημίες και κολοσσιαίες μεταναστευτικές πιέσεις. Στην ίδια δεκαετία, η Ελλάδα βίωσε μια οδυνηρή διορθωτική κρίση, η οποία άφησε σημάδια και που τώρα μας εγκαλεί να προσαρμοστούμε σε νέες συνθήκες. Ποιες είναι αυτές;

Κατά πρώτον, η χώρα πρέπει να προχωρήσει σε ριζική παραγωγική αναπροσαρμογή. Δεύτερον, πρέπει να αντιμετωπίσει τις νέου τύπου κρίσεις που όπως ήδη είπαμε είναι οι πανδημίες και οι μεταναστευτικές πιέσεις. Τρίτον, είναι ζωτική ανάγκη να ενσωματωθεί η ελληνική οικονομία στην εποχή της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης. Όλα αυτά πρωτίστως απαιτούν εντατική προώθηση των παραγωγικών επενδύσεων και της παραγωγικής απασχόλησης ώστε η Ελλάδα να είναι παρούσα σε όλο και πιο απαιτητικές διεθνείς αγορές. Μόνο έτσι η χώρα θα μπορεί να έχει τους αναγκαίους πόρους για να χρηματοδοτεί την άμυνα και την ασφάλειά της και να ενσωματώνει στις λειτουργείες της καινοτομίες σε χώρους όπως η υγεία και η κοινωνική ασφάλιση. Στο πλαίσιο αυτό, προέχουν η κοινωνική και η εθνική συνοχή, αλλά και η σύναψη συμμαχιών που να επιτρέπουν στην ελληνική οικονομία να παραμένει ακμαία και παραγωγική.

Δεύτερον, η χώρα πρέπει να βρει άμεση λύση, με ριζικό τρόπο ενδεχομένως, στο σοβαρό πρόβλημα χρηματοδότησης της οικονομίας της, αλλά και αξιοποίησης του εθνικού της πλούτου, είτε αυτός είναι κοιτάσματα των ελληνικών θαλασσών, είτε κεφάλαιο γη. Με το οικονομικό όφελος που θα μπορούσε να προκύψει από τη διευκόλυνση επενδύσεων στους παραπάνω τομείς, θα ήταν δυνατόν να διαμορφωθεί και μια αίσθηση προοπτικής για τους νέους της χώρας, πολλοί από τους οποίους τα τελευταία χρόνια την έχουν εγκαταλείψει μαζικά. Η επίτευξη των παραπάνω στόχων σε μια εποχή δημογραφικής κάμψης αλλά και ισχυρών μεταναστευτικών πιέσεων, κάνει αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε την εξυγίανση και ισχυροποίηση της οικονομίας, η οποία πρέπει σήμερα να ξεχάσει συνήθειες του παρελθόντος και με αποφασιστικότητα να ανοίξει τις πόρτες του μέλλοντος.

Τέλος, η προσαρμογή στις συνθήκες της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης φέρνει στο προσκήνιο το μεγάλο θέμα της παιδείας, αλλά και την συνάρτηση της τελευταίας με εξελίξεις στους χώρους της ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης. Επισημαίνουμε στο επίπεδο αυτό ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα επηρεάσει μόνο την παραγωγή και τη βιομηχανία αλλά θα δοκιμάσει τις κοινωνικές, πολιτικές, στρατιωτικές και γεωπολιτικές σχέσεις, αλλά και τη σχέση του ανθρώπου με τη μηχανή. Αυτή η εξέλιξη ανοίγει έναν αχανή νέο ορίζοντα κοινωνικών σχέσεων και νομικών προεκτάσεων, ο οποίος απαιτεί απομάκρυνση από το παρελθόν και υιοθέτηση ενός νέου τρόπου σκέψης, προσαρμοσμένου στην πραγματικότητα και όχι σε φαντασιώσεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νέα εποχή την οποία βιώνουμε είναι προκλητική, επίπονη, αλλά προσφέρουσα και σημαντικές ευκαιρίες σε όσους θέλουν να την καταλάβουν.

του Νίκου Καραγεωργίου – Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Βιομηχανιών Επωνύμων Προϊόντων (Ε.Σ.Β.Ε.Π.)

.