Η Πρόκληση της Επωνυμίας

Στην παρούσα οικονομική φάση οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κυρίως, πρέπει να ενισχυθούν ώστε να δημιουργούν επώνυμη ζήτηση των προϊόντων και των υπηρεσιών τους.

Πίσω από την ευφορία που μπορεί να προκάλεσε στις 21 Αυγούστου 2018 το τέλος του τρίτου μνημονίου και η δυνητική έξοδος της χώρας μας στις αγορές, υπάρχουν και τα πραγματικά προβλήματα, τόσο της πραγματικής οικονομίας όσο και του ευρύτερου κοινωνικού σχηματισμού. Και όπως είναι φυσικό, η κατάσταση που επικρατεί στους τομείς αυτούς δεν μπορεί παρά να επηρεάζει, σε διάρκεια και σε βάθος, ολόκληρο το επιχειρηματικό τοπίο στην Ελλάδα. Ας δούμε λοιπόν, συνοπτικά, ποια είναι τα προβλήματα αυτά και πως θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν από τις ελληνικές επιχειρήσεις.

Ένα και σοβαρότατο πρόβλημα, για κάθε επιχείρηση, είναι η παρατηρούμενη δημογραφική συρρίκνωση της ελληνικής αγοράς. Η χώρα γερνάει, ο πληθυσμός μειώνεται, άρα η ελληνική αγορά έχει όλο και λιγότερους καταναλωτές. Και η μείωση αυτή, ναι μεν μετριάζεται από την άνοδο του τουριστικού ρεύματος, το οποίο όμως είναι ευκαιριακό και υποκείμενο της διεθνούς συγκυρίας. Άρα, οι ελληνικές επιχειρήσεις στην εσωτερική αγορά σήμερα, αύριο και μεθαύριο, πρέπει να λάβουν υπόψη τους τις δημογραφικές εξελίξεις.

Από την άλλη πλευρά, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, όπως προκύπτει από τις διεθνείς κατατάξεις, ακολουθεί και αυτή πτωτική πορεία, φαινόμενο καθόλου ενθαρρυντικό. Παράλληλα, σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ζουν πάνω από ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, η χώρα μας, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές αφού τα επιτόκια είναι ακόμα απαγορευτικά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι τράπεζες παραμένουν εξαιρετικά αδύναμες να επιτελέσουν τον πραγματικό τους ρόλο. Εν ολίγοις δηλαδή, προβληματική είναι και η χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.

Έτσι η χώρα μας παραμένει ασφαλώς και επιεικώς μια οικονομία της αγοράς, χωρίς ωστόσο να διαθέτει πραγματική τραπεζική πίστη. Ακόμα χειρότερα, καθώς οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας και που από αυτές θα μπορούσε να ξεκινήσει μια ουσιαστική και βιώσιμη ανάπτυξη, υποθηκεύεται το παραγωγικό μέλλον της χώρας σε μια εποχή έντονων διεθνών αναταράξεων και γρήγορων αλλαγών. Είναι επίσης γεγονός ότι η μικρομεσαία επιχείρηση, για την οποία είναι απαραίτητο να επενδύσει στην προβολή επωνύμων προϊόντων, σήμερα υπερφορολογείται και αντιμετωπίζει μύρια όσα διοικητικά προβλήματα που δυσκολεύουν τη ζωή της.

Κατά συνέπεια, παρατηρείται αδυναμία πλήρους αξιοποίησης του παραγωγικού δυναμικού της χώρας και διακυβεύονται αναπτυξιακοί συντελεστές όπως η εξωστρέφεια, η καινοτομία, ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η σε βάθος διαρκής επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού. Αν στους παράγοντες αυτούς προσθέσουμε και την αναγνωρισμένη διεθνώς εκπαιδευτική υστέρηση της χώρας, που σήμερα συνοδεύεται και από αυξημένη διαρροή εγκεφάλων (brain drain), τότε το σκηνικό που αναδύεται μπροστά μας απέχει πολύ από το να είναι από τα πιο αισιόδοξα.

Από αυτά που προηγούνται, σε μικροοικονομικό επίπεδο, γίνεται επείγουσα και ζωτική για όλους μια πραγματική πανεθνική κινητοποίηση, στόχος της οποίας θα είναι η τόνωση της παραγωγικής δραστηριότητας μέσα από νέες ιδέες, νέες πρωτοβουλίες και πρωτόγνωρες τολμηρές δράσεις.

του Νίκου Καραγεωργίου – Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Βιομηχανιών Επωνύμων Προϊόντων (ΕΣΒΕΠ)

.